ADVERTISEMENTs

ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਭੂਚਾਲ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਹਤ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀ ਲੋੜ - ਕੈਸਟੀਲੋ

ਕੈਸਟੀਲੋ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੰਮ ਖਰਾਬ ਹੋਈਆਂ ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪੁਲਾਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨਾ ਹੈ।

ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਆਏ ਭੂਚਾਲ ਨੇ ਭਾਰੀ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਈ ਹੈ। ਏਜੀਐਸ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਐਡਮ ਕੈਸਟੀਲੋ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਇਸ ਸੰਕਟ ਦੀ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, "ਭਾਰਤ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਮਦਦ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਵਾਡ ਗਰੁੱਪ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ, ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।"

 

ਭੂਚਾਲ ਕਾਰਨ ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਹਾਲਾਤ ਬਹੁਤ ਮਾੜੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਲਗਭਗ 4,000 ਮੌਤਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋ ​​ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਪਰ ਐਡਮ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸਲ ਅੰਕੜਾ ਇਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਗਾਂਗ ਵਰਗੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੁਲ ਅਤੇ ਸੜਕਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ।

 

ਕੈਸਟੀਲੋ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੰਮ ਖਰਾਬ ਹੋਈਆਂ ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪੁਲਾਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਪੁਲਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਪੁਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਹ ਪੁਲ ਮਾਂਡਲੇ ਨੂੰ ਆਫ਼ਤ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਸਾਗਾਂਗ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਸੜਕਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣੀਆਂ, ਰਾਹਤ ਸਮੱਗਰੀ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀ।

 

ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਮਦਦ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਜਿਸਨੇ 9 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਕੈਸਟੀਲੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਇਹ ਪੈਸਾ ਸਹੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਥਾਨਕ ਐਨਜੀਓ ਅਤੇ ਵਲੰਟੀਅਰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਪੈਸਾ ਸਿੱਧੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ, ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਵੱਡੀਆਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਫੰਡ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।

 

ਕੈਸਟੀਲੋ ਨੇ ਮਿਆਂਮਾਰ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਖੇਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਈ ਸਥਾਨਕ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫੀਲਡ ਹਸਪਤਾਲ, ਰਾਹਤ ਕੈਂਪਾਂ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਖਿੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕੋਈ ਏਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਰਾਹਤ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿੱਚ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

 

ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਰਗੀਆਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਚਾਅ ਟੀਮਾਂ ਆਈਆਂ ਸਨ ਪਰ ਹੁਣ ਵਾਪਸ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਕੈਸਟੀਲੋ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਬਚਾਅ ਕਾਰਜ ਹੁਣ ਲਗਭਗ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਅਜਿਹੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਸੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪੁਲਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾ ਸਕਣ। ਖਾਣੇ ਦੇ ਪੈਕੇਟ ਭੇਜਣ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਣਾ ਜੋ ਉਸਾਰੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

 

ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸਲ ਰਾਹਤ ਕਾਰਜ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਟੁੱਟੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸਾਮਾਨ ਭੇਜਣਾ ਜਾਂ ਛੋਟੇ ਵਾਹਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਰਾਹਤ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ।

 

ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਮਿਆਂਮਾਰ ਵਿੱਚ ਨਕਦੀ, ਸੀਮਿੰਟ ਅਤੇ ਟਰੱਕਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਹਤ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਕੋਲ ਜ਼ਰੂਰੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬੈਂਕ ਵੀ ਬੰਦ ਹਨ।

 

Comments

ADVERTISEMENT

 

 

 

ADVERTISEMENT

 

 

E Paper

 

 

 

Video

 

Related