ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਗਰੁੱਪ 5 ਫ਼ਰਵਰੀ ਦੁਪਹਿਰ ਬਾਅਦ 2 ਵਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਪੁੱਜਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜੋੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਚੁਣੌਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਲਈ ਛੱਡ ਗਏ ਸਨ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਚੁਣੌਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾਮੂਲੀ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਵੇਚ ਕੇ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੇ ਡੰਕੀ ਰੂਟ ਰਾਹੀਂ ਅਮਰੀਕੀ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੇ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ ਭੇਜਿਆ। ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਵੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪੈਸਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਜ਼ਿੰਦਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ।
ਨਿਊ ਇੰਡੀਆ ਅਬਰੋਡ (ਐੱਨਆਈਏ) ਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਜਹਾਜ਼ ਨੂੰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ। ਐੱਨਆਈਏ ਨੇ 23 ਸਾਲਾ ਆਕਾਸ਼ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ।
ਇਹ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਮਰੀਕਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਆਇਆ।
ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸਰਹੱਦੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਰਾਜਾਤਾਲ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਡੋਨਾਲਡ ਟਰੰਪ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣ ਜਿੱਤੀ ਹੈ, ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ। ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਚਰਚਾ ਸੀ। ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਰਸਤਾ ਅਪਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਮਾਪੇ ਚਿੰਤਤ ਸਨ। ਉਹ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਦੀ ਆਸ ਪ੍ਰਗਟਾ ਰਹੇ ਸਨ।
ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਸਾਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੂਚਨਾ ਮਿਲੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਕਾਸ਼ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੁਪਹਿਰੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਦੁਖੀ ਮਨ ਨਾਲ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਲਈ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅਕਾਸ਼ਦੀਪ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਿਵੇਂ ਆਇਆ?
ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਐੱਨਆਈਏ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, "ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਜਮਾਤ ਪਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਸਟੱਡੀ ਪਰਮਿਟ 'ਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਈਲੈਟਸ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਲੋੜੀਂਦੇ ਬੈਂਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫ਼ਲ ਰਿਹਾ। ਉਸਦੇ ਘੱਟ ਆਈਲੈਟਸ ਨੰਬਰਾਂ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਉਸਨੇ ਦੋ ਸਾਲ ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕੀਤੀਆਂ।"
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਦੁਬਈ ਜਾਣ ਅਤੇ ਨੌਕਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। "ਉਸਨੇ ਲਗਭਗ ਸੱਤ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਕ ਪਰਮਿਟ 'ਤੇ ਦੁਬਈ, ਯੂਏਈ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਈ ਭੇਜਣ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਲਗਭਗ 4 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ। ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 50,000 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਕਮਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ।"
ਪਰ ਅਕਾਸ਼ਦੀਪ ਦਾ ਮਨ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ 'ਤੇ ਟਿੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਫਿਰ ਅਕਾਸ਼ਦੀਪ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਏਜੰਟ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਰੀਬ 50 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਸੌਦਾ ਤੈਅ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਤੋਂ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਪੈਸੇ ਭੇਜਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।"
ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਪੈਸਾ ਖਰਚ ਕੀਤਾ ਪਰ ਖੁਸ਼ ਹਨ ਕਿ ਪੁੱਤਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। "ਦੁਬਈ ਤੋਂ, ਉਹ ਭਾਰਤ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 14 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ, ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿੱਤੀ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ।"
ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ?
ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਲਗਭਗ 2.5 ਏਕੜ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ, ਜੋ ਸਾਡੀ ਆਮਦਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਸੀ। ਸਾਨੂੰ ਆਕਾਸ਼ਦੀਪ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਭੇਜਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ 2 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਵੇਚਣੀ ਪਈ। ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਲਗਭਗ 18 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਮਿਲੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ 36 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ। ਬਾਕੀ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਬੈਂਕ ਤੋਂ ਕਰਜ਼ਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕੀਤਾ। ਹੁਣ ਬੈਂਕ ਵਾਲੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦਾ ਬਿਆਜ਼ ਮੰਗਣ ਲਈ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਫ਼ੋਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਧਾ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਬਚੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।"
ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੋਗ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜੋਖਮ ਭਰੇ ਰਸਤਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਨਾ ਪੈਂਦਾ।
Comments
Start the conversation
Become a member of New India Abroad to start commenting.
Sign Up Now
Already have an account? Login