ਹਰਿਆਣਾ ਸੂਬੇ 'ਚ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇਸਮਾਈਲਾਬਾਦ ਕਸਬੇ ਦੇ ਰੌਬਿਨ ਹਾਂਡਾ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਦਰਦਨਾਕ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ, ਕਿਵੇਂ ਸੱਤ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਚਕਨਾਚੂਰ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ 45 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਵੀ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਏ, ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਭੁੱਖਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਝਟਕੇ ਵੀ ਝੱਲੇ।
ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ 104 ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ 3 ਫ਼ਰਵਰੀ ਨੂੰ ਡਿਪੋਰਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ 5 ਫ਼ਰਵਰੀ ਨੂੰ ਯੂਐੱਸ ਹਵਾਈ ਸੈਨਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਹਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਭਾਰਤ ਪਹੁੰਚੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ 33 ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਕਰਨਾਲ ਅਤੇ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਦੇ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਲੋਕ ਹਨ। ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਦੇ ਇਸਮਾਈਲਾਬਾਦ ਦੇ ਰੌਬਿਨ ਹਾਂਡਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ 45 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਏਜੰਟਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਅਮਰੀਕਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਏਕੜ ਜੱਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਭੇਜਦੇ ਸਮੇਂ, ਏਜੰਟ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗਾ ਪਰ ਉਹ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ ਰਾਹੀਂ ਸੱਤ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੂੰ ਜੰਗਲ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ ਰਾਹੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ 22 ਜਨਵਰੀ 2025 ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਬਾਰਡਰ ਵਿੱਚ ਮੈਕਸਿਕੋ ਤੋਂ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਯੂਐੱਸ ਬਾਰਡਰ ਪੈਟਰੋਲ ਨੇ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਕੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਡਿਪੋਰਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਰੌਬਿਨ ਹਾਂਡਾ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ 'ਤੇ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪੈਸੇ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਭੁੱਖਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਝਟਕੇ ਵੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੰਗਲ ਰਾਹੀਂ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ ਜ਼ਰੀਏ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੇਖੀਆਂ ਜੋ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਏ ਸਨ, ਪਰ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ 'ਤੇ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਮਰ ਗਏ।
ਹਾਂਡਾ ਨੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾ ਕੇ ਬਿਹਤਰ ਭਵਿੱਖ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਰੌਬਿਨ 18 ਜੁਲਾਈ 2024 ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਿਆ, ਉਸਨੂੰ 22 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਮੁੰਬਈ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਉੱਥੋਂ ਰੌਬਿਨ ਗੁਆਨਾ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ, ਪੇਰੂ ਅਤੇ ਐਕੁਆਡੋਰ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਮੈਕਸਿਕੋ ਵੱਲ ਗਿਆ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 22 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ।
ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛੇ ਜਾਣ 'ਤੇ ਰੌਬਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਕੰਪਿਊਟਰ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਕੁਝ ਕੰਮ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ 'ਤੇ ਚੰਗੀ ਕਮਾਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਪਰ ਉੱਥੇ (ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ) ਚੰਗੀ ਮਿਹਨਤ ਮਿਲੇਗੀ। ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਖਣ ਲਈ ਅਮਰੀਕਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਨਾਖੁਸ਼ ਹੋਵਾਂਗਾ।"
ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ, ਰੌਬਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਡਿਪੋਰਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੈਂਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੈਂਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਹੱਥ-ਪੈਰ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਜਹਾਜ਼ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਸਮਾਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਰੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਸਾਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।"
ਰੌਬਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਏਜੰਟ ਉਸਨੂੰ ਡੌਂਕੀ ਰੂਟ ਰਾਹੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਭੇਜੇਗਾ। “ਏਜੰਟਾਂ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਯਾਤਰਾ ਉਡਾਣ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸੜਕ ਅਤੇ ਪੈਦਲ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਜ਼ਮੀਨੀ ਹਕੀਕਤ ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉੱਥੋਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹਨ”, ਰੌਬਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਰੌਬਿਨ ਏਜੰਟਾਂ ਵੱਲੋਂ ਧੋਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਣਗੇ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹ ਕੁਝ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਕੋਲ ਆਮਦਨ ਦਾ ਕੋਈ ਸਰੋਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਰੌਬਿਨ ਦੇ ਪਿਤਾ ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਕੁੱਲ 45 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ। ਏਜੰਟ ਨੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਕੀਤਾ। ਏਜੰਟ ਨੇ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਤੰਗ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਮਾਫੀਆ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਵੀ ਗਿਆ। ਏਜੰਟ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਾਨੂੰ ਧਮਕੀਆਂ ਦਿੰਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਏਜੰਟ ਵਿਰੁੱਧ ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਕਰੰਟ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ। ਏਜੰਟ ਮੁਕੁਲ ਅਤੇ ਦੋ ਹੋਰ ਵਰਿੰਦਰ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਬਿਹਤਰ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਸੀ।”
ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸਮਾਈਲਾਬਾਦ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਪਣੀ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਵੇਚ ਕੇ ਪੈਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ।
Comments
Start the conversation
Become a member of New India Abroad to start commenting.
Sign Up Now
Already have an account? Login